Best spannend vond ik het..de eerste keer een groep (onbekende) klimmers meenemen naar de finca en de Picos. Ik ben een liefhebber maar geen pro in bergsporten, ben pas twee jaar geleden begonnen met klimmen en ken het gebied ook nog lang niet. Maar ik ben natuurlijk niet voor niets eind 2019 het avontuur van de verbouwing van de finca begonnen. Omdat ik zelf zo geniet van deze bergen, de mensen, het dorp en de cultuur is het mijn droom is om deze heerlijke plek in het magische berggebied ‘Picos de Europa’ te delen met mijn kinderen, familie, vrienden en bergsporters. Ik keek er dus naar uit, had er heel veel zin in en de vraag is dan natuurlijk of het in de praktijk ook zo leuk is en of dat voor iedereen geldt.
Ja, het was geweldig. Een superleuke groep mensen en samen hebben we zoveel ontdekt en beleefd, dat we moeite hadden met afscheid nemen. Zaterdag was de aankomstdag en zondag vertrekdag dus effectief 6 dagen om te bergsporten. Sommigen kwamen een dagje eerder en vertrokken later, anderen combineerden het met nog een paar dagen Bilbao. Hoewel we begonnen zijn met de Ruta del Cares (11 km heen – lunch in Caín- en dan 11 km terug) op de eerste zondag, hebben we verder vooral geklommen. Veel geleerd van de ervaren klimmers onder ons, superleuk! De meeste dagen zijn we in de buurt van de finca gaan klimmen op verschillende plekken met single pitch sportklimroutes. Verder gezelligheid rond de finca en natuurlijk in het dorp. Maar we hadden ook de beklimming van El Naranjo gepland, hutten gereserveerd en voor een deel van ons: gidsen. Hoewel we over het algemeen mooi weer hadden was het nog even spannend of het door kon gaan i.v.m. de voorspellingen. Gelukkig konden we 2 dagen later alsnog ons avontuur beginnen: per duo verschillende (trad)klimroutes aan verschillende kanten van de Naranjo. Het werd de kers op de taart van deze klimweek.
Woensdagmiddag werden door de ervaren klimmers de topo’s van de Naranjo bestudeerd al het materiaal geselecteerd. Wij, de minder ervaren klimmers, pakten ook onze rugzak in, maar hoefden veel minder mee te nemen. Touwen, friends, nuts en klimsetjes werden immers door de gids meegenomen. Donderdagochtend vertrokken we naar de hut bij El Naranjo (oftewel Urriellu). Na anderhalf uur rijden parkeerden we de auto’s bij Pandebano en startten we onze wandeling naar de hut. Een van de makkelijkste wandelingen in de Picos maar het laatste stuk is best pittig dus toch blij als we er na een uur of vier allemaal zijn. Tot nu toe was mijn ervaring hier de beloning van een strakblauwe lucht met zon en schitterend uitzicht boven het wolkendek, met alle bergtoppen die erbovenuit steken, magisch! Heerlijk luieren op het gras terwijl je naar de zonsondergang kijkt. Dat had ik deze groep ook gegund maar helaas, het was fris en alles zat dicht, geen uitzicht dus. Tijdens het avondeten in de hut bereidden we met de gidsen de beklimming voor. We krijgen te horen van onze gidsen dat een deel van ons om 4:00 en anderen om 5:00 uur opstaan. Op tijd naar bed dus ;)
